PMEGGramatiko / I-verboj /

27.6. I-verboj kvazaux cxefverboj

Normale I-verbo ne povas esti cxefverbo, sed okaze oni vidas frazojn, en kiuj la sola verbo estas I-verbo. Sed ankaux en tia uzo I-verbo ne povas havi gramatikan subjekton.

Cxefverbecaj I-verboj aperas en iaj mallongigitaj subfrazoj. La I-verbo tiam sence egalas al U-formo aux esprimo kun povi:

Cxefverbecaj I-verboj aperas ankaux en iaj mallongigitaj esprimoj de dubo aux hezito. La plena frazo havas verbon en U-formo, okaze en US-formo aux OS-formo:

Iafoje oni vidas I-verbojn uzatajn anstataux ordonaj U-formoj. Tiam la ordono ricevas nuancon neuxtralan, nek gxentilan nek malgxentilan, sed simple konstatan. La senca subjekto de la I-verbo estas tute gxenerala oni. Tiu uzo estas malofta:

La specialaj esprimoj se tiel diri, se paroli sincere k.s. montras manieron de rigardado, vidpunkton, k.s. Oni povas ankaux uzi por anstataux se, sed se estas pli klara:

Krome oni iafoje uzas I-verbojn en rakontoj anstataux cxia ajn cxefverba formo por montri primitivan (eraran) lingvajxon: Cxu vi *mangxi* nun?

Dosierdato: 8 Marto 2008 (02:49:17 GMT)